قصه ی پر ماجرای دستشویی رفتن!

یکی از قصه های پرماجرای مادر و پدرها، از حدود یک و نیم تا دو سالگی بچه ها شروع می شود، از وقتی که کم کم قرار است یاد بگیرند که مستقل شوند و کارهای شخصی شان را، خودشان و به تنهایی انجام دهند.
بله درست حدس زدید، «دستشویی رفتن»!
احتمالا اگر شما هم درگیر این فرایند باشید، با یک سری چالش ها، دست و پنجه نرم می کنید، پس تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

فرزندتان زیر بار دستشویی رفتن نمی رود؟

یک وقت هایی اصلا نمی گوید که دستشویی دارد و زمانی که به او می رسید، کار از کار گذشته است؟
گاهی هم فقط کافی است که وارد یک محیط جدید شوید، استرس می گیرد و حاضر نمی شود از سرویس بهداشتی های دیگر استفاده کند؟
ممکن است اصلا از محیط دستشویی بترسد و برای اینکه روی توالت بنشیند، هزارجور بهانه بتراشد.
حتی احتمال دارد در این مسیر، مشکل دفع پیدا کند.

احتمال دارد زیاد پیش بیاید که لباسش را کثیف کند، خودش را خیس کند یا حتی دچار شب ادراری شود.
شاید هم موهای سرتان سفید شده باشد از بس دیده اید که بدون دمپایی وارد سرویس می شود، خودش را نمی شوید و بیرون می آید.
شاید یک وقت هایی او را ببینید که ایستاده دستشویی می کند و گاهی هم کل در و دیوار را مورد عنایت قرار می دهد.
جدای از آن، ممکن است با بغض و گریه از شما بخواهد که دم در دستشویی بنشینید، تا آخر کارش همان جا با او سخن بگویید و کلا تنها حاضر به دستشویی رفتن نشود یا مثلا با وجود اینکه می تواند، اما از شما بخواهد که اون را بشویید.
و خلاصه کلی مورد مثل این ها را از صبح تا شب تجربه کنید…

قطعا همه این ها بسیار سخت است و می تواند تا مدت ها شما را به عنوان مادر یا پدر، کلافه کند.

حالا آماده هستید که با چند نکته ی کلیدی و معجزه آسا درباره چالش از پوشک گرفتن و دستشویی رفتن فرزندتان، آشنا شوید؟

• قبل از هر اقدامی درباره ی از پوشک گرفتن و دستشویی رفتن، خوب است که آمادگی فرزندتان را بسنجید. یعنی اگر این کار را امتحان کردید و دیدید که جواب نمی دهد، در صورت امکان، کمی به تعویق بیندازید. گاهی اگر زودتر از موعد، او را از پوشک بگیرید، در شرایط اضطراب آور یا سخت، در سنین چهار یا پنج سالگی احتمال بازگشت دارد.

• به خاطر داشته باشید که این روند معمولا بسیار تدریجی و سخت است. پس صبور باشید و اجازه دهید فرزندتان با وضعیت جدید سازگار شود.

• اگر فرزندتان از ماندن در دستشویی کلافه می شود، می‌توانید با ترفندهایی برای فضای دستشویی، جذابیت ایجاد کنید. مثلا گاهی در آنجا قصه بخوانید یا عروسک های پلاستیکی ببرید. حتی می توان رنگ انگشتی یا برچسب های رنگی را هم روی دیوار ها امتحان کرد.

• لطفا تا حد امکان، نسبت به این موضوع در حضور فرزند، حساسیت نشان ندهید و نگذارید متوجه نگرانی ها و حساسیت شما درباره ی دستشویی اش بشود. مثلا اگر در شلوارش ریخت، داد و فریاد نکنید و او را دعوا نکنید؛ بلکه تلاش کنید معمولی برخورد کنید و واکنش شدید نداشته باشید. به او بگویید:”عزیزم دفعه دیگه حتما زودتر بهم خبر بده که بریم دستشویی یا خودت تند برو، باشه؟”

یک اسم رمزی یا خلاقانه ی مشترک هم می تواند برای اطلاع رسانی، جالب باشد.

• اگر خیلی نگران نجس شدن خانه هستید، از شورت های پوشکی و امتحانی استفاده کنید. می توانید لباس زیرهای رنگی، به سلیقه ی خودش هم امتحان کنید، شاید موجب انگیزه برای فرزندتان باشد و دستشویی رفتن را بهتر بپذیرد.

• حتما فواصل بین دستشویی ها را کوتاه کنید. مثلا هر 20 دقیقه یکبار، ساعت کوک کنید و قبل از اعلام کودک تو را به دستشویی ببرید.

و اما نکته پایانی!

در این مقوله می توانید از تجربه ی دیگران نیز استفاده کنید اما فراموش نکنید که هر کودکی، روحیات خاص خودش را دارد و در مسیر رشدی و بستر آن، با کودکان دیگر متفاوت است.
بنابر این؛ از هرگونه مقایسه ی فرزندتان با دیگران بپرهیزید و فقط صبورانه همراهی اش کنید تا بتواند با دنیای جدید و مرحله ی استقلال تازه اش ارتباط بگیرد.
گاهی هم خود او می تواند از این روند، ساده تر از آنچه فکرش را کنید، گذر کند، پس زودتر از موعد، بد به دلتان راه ندهید.