۵ نکته کاربردی درباره تکلیف نوشتن کودکان

با شروع مدارس، یکی از چالش های پر تکرار والدین این است که چه کار کنیم فرزندمان خودش تکالیفش را انجام دهد؟
چگونه رفتار کنیم که به جای لج کردن و فرار از نوشتن تکالیف، با رغبت همراهی کند و مسئولیت کارهایش را به عهده بگیرد؟
خوب است قبل از اینکه درباره این موضوع نگران شوید یا کوهی از سرزنش و نصیحت را بر سر فرزندتان خالی کنید، نکات زیر را به خاطر سپرده و آن ها را عملی کنید:

۱.از اهمیت مسئولیت پذیری غافل نشوید!

یادتان باشد اگر کودکی مسئولیت پذیر باشد، می‌توانید توقع داشته باشید که تکالیف خود را انجام دهد و چالش کمتری را با او تجربه کنید.
فلذا لطفا قبل از تاکید روی تکلیف، بررسی کنید که آیا برای مسئولیت پذیری و آموزش مهارت های زندگی به فرزندتان اقدام درستی انجام داده اید؟
تا به حال در منزل به او مسئولیتی مثل خرید، رفتن به نانوایی، پهن کردن لباس ها، شستن ظروف، دستمال کشیدن و … را سپرده اید؟
آیا او مسئولیت جمع آوری وسایل و لباس های خودش را به عهده می گیرد؟
پس پیش از آنکه او را برای ننوشتن تکالیف سرزنش کنید، در لیست مسئولیت های مناسب سن او، تجدید نظر کنید! ضمنا اعتدال را فراموش نکنید و ناگهان از آن طرف بوم نیوفتید.
مطمئن باشید یکی از بزرگترین هدایایی که می توانید به فرزند خود بدهید پذیرفتن مسئولیت و داشتن استقلال است!

۲.برای مامور کوچک، برنامه ریزی کنید!

یکی از نکات مهم این است که در منزل با کودک، برنامه ریزی داشته باشید تا ذهن او منظم شود و بداند که باید برای تک تک کارهایش زمان معینی را اختصاص دهد.
مثلا بگویید:” امروز در برنامه باید حتما چند تا ماموریت مهم انجام بدیم: بازی با دوست، نوشتن مشق ها، خرید و….” و از همان اول وقت، با توجه به علاقه و نیاز فرزند یک برنامه ریزی مشترک داشته باشید.
یادتان باشد به او در زمان و ترتیب انجام ماموریت ها حق انتخاب دهید، این گونه اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند و همچنین علاقه و انگیزه ی او برای انجام فعالیت های روزانه تقویت می شود.

۳.یادآوری کنید!

طبیعی است که کودکان در سنین کم و دبستان، کارهای خود را زود فراموش می‌کنند، پس نیاز به یادآوری ما دارند؛ اما بهتر است این یادآوری چگونه باشد؟
اول اینکه حواستان باشد زمان مناسبی برای یادآوری انتخاب کنید.
می توانید ساعت کوک کنید که مثلا فقط ۲ بار در روز، با فاصله زمانی معین یادآوری انجام شود.
حتما بیان شما بدون سرزنش، تنبیه، تذکر و انرژی منفی باشد و به جای آن کوتاه و قاطعانه صورت بگیرد. برای مثال بگویید:” وقت نوشتن تکالیف رسیده!
وقتی مشق هات تموم بشه، می‌تونیم یه دل سیر بازی یا آشپزی کنیم و…”

۴.باهم صحبت کنید!

اگر فرزند شما در برابر نوشتن تکالیف مقاومت و بهانه گیری میکند یا فقط از روی اجبار انجام می دهد و با دقت و درستی اقدام نمی کند، در اینباره باهم صحبت کنید، نه با بحث و جدل؛ بلکه با در نظر گرفتن مسئله کودک!
مثلا شاید او به توضیح بیشتر یا کمک نیاز داشته باشد یا موضوعی در این باره او را آزار دهد.
بهترین روش این است که باهم درباره علت ننوشتن تکالیف صحبت کنید، حرف های او را بشنوید و متناسب با چالش او، راه حل پیدا کنید.

این کار می تواند با همفکری خود کودک هم انجام شود و از او بخواهید که فکر کند چطور می تواند این مسئله را حل کند؟
گاهی خود کودکان بهتر از ما بزرگ ترها قادر به چاره جویی هستند و همین صحبت و تفکر موجب می شود به مرور، مهارت حل مسئله آن ها افزایش پیدا کند.

۵.معلم فرزندتان نباشید!

این را به خاطر داشته باشید که شما قبل از هرچیزی، فقط و فقط والد فرزندتان هستید!
بر تکالیف و برنامه های کودک نظارت کنید اما یادتان باشد که شما مسئول انجام تکلیف او نیستید.
اگر مرتب و به موقع انجام می دهد، او را تشویق کنید، مثلا بگویید:” چقدر خوبه که با دقت‌ تکالیفت رو انجام میدی” یا ” خیلی ارزشمنده که خودت حواست به مشق هات هست و به موقع تموم شون می کنی.” و …
هم چنین تا حد امکان به جای بازخواست و جدل با فرزند، از معلم فرزندتان بخواهید که بابت دروس از او پیگیری منظم داشته باشد و درباره تکالیف به او بازخورد مناسب بدهد.
همین موضوع باعث می شود فرزندتان بهتر بتواند مسئولیت آن ها را به عهده بگیرد و برای انجام دادن یا ننوشتن تکالیف برنامه ریزی کند.