نویسنده: یوتا لانگرویتر
تصویرگر: اشتفانی داله
مترجم: معصومه نفیسی
پیشنهاد سنی ما: ۵ تا ۸ سال
چه کسی دوست ندارد یک روز بپرد و به خانهی دوستانش برود؟ برایدن کوچک هم همین فکر را میکند. او از دست قوانین خانهی خودش خسته شده است. آیا زندگی در خانهی دوستانش بهتر است؟ با ما همراه شوید تا سفری به دنیای برایدن کوچک داشته باشیم و ببینیم او چه تجربهای به دست میآورد.
برایدن فکر میکند زندگی کردن با دوستانش خیلی آسانتر است، برای همین تصمیم میگیرد تجربهاش کند. اما به هر خانهی جدیدی که سر میزند، با مشکل تازهای روبرو میشود…
داستان کتاب چیست؟
هیچ کس را در دنیا به اندازه ی تو دوست ندارم، داستان خرگوش خوابآلودی به نام برایدن است. مدتی از صبح گذشته بود اما هنوز اسباببازیهایش را جمع نکرده بود و سیبیلهایش را نشسته بود و همراه خواهرهایش ورجهورجه نکرده بود. وقتی مادرش او را بیدار میکند، زیر لب غری میزند و میگوید: «کاش میتوانستم بروم و با دوستانم زندگی کنم». بالاخره تصمیم میگیرد از خانه برود، اما آیا او در خانه دوستانش زندگی راحت و خوبی دارد؟
کتاب “هیچکس را در دنیا به اندازهی تو دوست ندارم، داستانی شیرین و آموزنده برای کودکان است. این داستان، ماجرای خرگوشی به نام برایدن را روایت میکند که به دنبال آزادی از قید و بندهای خانه است. برایدن فکر میکند زندگی در کنار دوستانش بسیار لذتبخشتر از زندگی در خانه است. اما او به زودی متوجه میشود که هر خانهای قوانین خاص خود را دارد و هیچ جایی بهتر از خانهی خودش نیست.
این کتاب، مفاهیم مهمی را به کودکان آموزش میدهد:
۱. اهمیت خانواده: برایدن در طول سفر خود به این نتیجه میرسد که هیچکجا به اندازهی خانهی خودش احساس آرامش نمیکند. این موضوع به کودکان یاد میدهد که خانواده مهمترین دارایی آنهاست و باید قدردان محبت آنها باشند.
۲.اهمیت قوانین: هر جامعهای برای حفظ نظم و آرامش به قوانین نیاز دارد. خانه هم مانند یک جامعهی کوچک است و متناسب با روحیه و نیاز هرخانواده، قوانینی دارد که باید رعایت شوند.
۳. تفاوتهای فردی: هر خانوادهای روش زندگی خاص خود را دارد و این تفاوتها طبیعی هستند. کودکان باید یاد بگیرند که تفاوتهای دیگران را بپذیرند.
۴.آگاهی به احساسات: در این داستان به احساس دلتنگی و حالت هایی که در درون ما ایجاد میکند، می پردازد و می تواند بهانه ی خوبی برای گفت و گو با کودکان درباره این احساس در موقعیت های مختلف باشد.
۵. اهمیت ارتباط با همسالان: کودکان در کنار همسالانشان تجربههایی میآموزند که در کنار والدین خود به آنها دست نمییابند. از طرفی مهر وعاطفهایی که بین آنها شکل میگیرد تکمیل کننده محبتی خواهد شد که در خانواده دیدهاند.
تصاویر جذاب، داستانی جذابتر:
تصویرگریهای زیبای اشتفانی داله، به جذابیت این کتاب افزوده است. تصاویر پر رنگ و لعاب جنگل، کودکان را به دنیای داستان میکشاند و آنها را در ماجراجویی برایدن شریک میکند. این تصاویر، به کودکان کمک میکند تا مفاهیم داستان را بهتر درک کنند و با شخصیتهای داستان ارتباط برقرار کنند.
توصیههایی برای والدین و مربیان:
1.خواندن داستان با صدای بلند: برای ایجاد ارتباط بیشتر با کودک، داستان را با صدای بلند و با لحنی جذاب برای او بخوانید.
2.پرسیدن سوالات: در حین خواندن داستان، سوالاتی از کودک بپرسید تا او را به فکر کردن و تحلیل داستان وادار کنید. مثلاً از او بپرسید که چرا برایدن از خانه فرار کرد؟ یا اینکه آیا او با تصمیم برایدن موافق است؟
3.مقایسه با زندگی خود کودک: سعی کنید داستان را با زندگی خود کودک مرتبط کنید. مثلاً میتوانید از او بپرسید که آیا او هم گاهی دوست دارد از دست قوانین خانه فرار کند؟ یا اینکه آیا او هم احساس میکند که خانهی دوستانش جذابتر است؟
4.بحث و گفتگو: پس از خواندن داستان، با کودک خود در مورد موضوعات مختلفی مانند اهمیت خانواده، قوانین، دوستی و… بحث و گفتگو کنید.
5.تشویق به بیان احساسات: به کودک کمک کنید تا احساسات خود را در مورد داستان بیان کند. این کار به او کمک میکند تا بهتر با احساسات خود آشنا شود و آنها را مدیریت کند.
بازیهای مرتبط با داستان:
داستان برایدن کوچک و ماجراجویی او برای پیدا کردن جای بهتر از خانه، فرصتهای زیادی را برای بازیهای خلاقانه و آموزنده فراهم میکند. در اینجا چند ایده برای بازیهایی که میتوانید با کودکان انجام دهید آورده شده است:
بازی خانه:کودکان میتوانند نقش برایدن و دوستانش را بازی کنند و خانههای مختلفی با قوانین متفاوت بسازند. این بازی به آنها کمک میکند تا درک بهتری از تفاوتهای بین خانوادهها پیدا کنند.
مسابقه آشپزی: کودکان میتوانند غذاهای مورد علاقهی شخصیتهای داستان را درست کنند. این بازی به آنها کمک میکند تا با مفاهیم اولیهی آشپزی آشنا شوند و مهارتهای اجتماعی خود را تقویت کنند.
مسابقه تمیز کردن: کودکان میتوانند به صورت گروهی اتاقی را تمیز کنند و به هم کمک کنند. این بازی به آنها میآموزد که کار گروهی چگونه است و اهمیت نظم و ترتیب را درک کنند.
ساختن یک نمایش: کودکان میتوانند داستان را به صورت یک نمایش اجرا کنند.
نوشتن یک نامه به برایدن: کودکان میتوانند نامهای به برایدن بنویسند و احساسات خود را در مورد داستان با او در میان بگذارند.
پازل: میتوانید از پازلهایی که تصاویری از شخصیتهای داستان دارند استفاده کنید. این بازی به تقویت مهارتهای حل مسئله و تمرکز کودکان کمک میکند.
بازی حافظه: کارتهایی با تصاویر حیوانات و مکانهای داستان بسازید و بازی حافظه را با کودکان انجام دهید. این بازی به تقویت حافظه و تمرکز کودکان کمک میکند.
داستانسرایی:از کودکان بخواهید که ادامهی داستان را بگویند یا داستانهای جدیدی بر اساس شخصیتهای داستان بسازند. این بازی به تقویت خلاقیت و مهارتهای زبانی کودکان کمک میکند.
بازیهای حرکتی
مسابقهی خرگوشی: کودکان میتوانند مانند برایدن بپرند و بدوند. این بازی به تقویت مهارتهای حرکتی و هماهنگی آنها کمک میکند.
پنهان شدن و پیدا کردن: ین بازی کلاسیک به کودکان کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی و توانایی همکاری با دیگران را یاد بگیرند.
ساختن خانهی خرگوشی:کودکان میتوانند با استفاده از وسایل بازی، یک خانهی خرگوشی بسازند و آن را تزئین کنند. این بازی به تقویت مهارتهای ساخت و ساز و خلاقیت کودکان کمک میکند.
بازیهای هنری
نقاشی: کودکان میتوانند شخصیتهای داستان را نقاشی کنند یا صحنههای مورد علاقهی خود از داستان را به تصویر بکشند.
ساختن ماسک: کودکان میتوانند ماسکهای شخصیتهای داستان را بسازند و با آن بازی کنند.
ساختن عروسکهای دستساز: کودکان میتوانند با استفاده از پارچه، نمد و سایر مواد، عروسکهای شخصیتهای داستان را بسازند.
نکته مهم: هنگام انجام بازیها با کودکان، به آنها فرصت دهید تا ایدههای خود را مطرح کنند و در روند بازی مشارکت داشته باشند. همچنین، سعی کنید بازیها را متناسب با سن و علاقهی کودکان انتخاب کنید. با انجام این بازیها، کودکان نه تنها به داستان نزدیکتر میشوند، بلکه مهارتهای اجتماعی، عاطفی و شناختی خود را نیز تقویت میکنند.
سخن پایانی!
«هیچ کس را در دنیا به اندازه ی تو دوست ندارم» داستانی لطیف و پندآموز برای کودکانی است که گمان میکنند زندگی کردن با دوستانشان آسانتر است و بینظمی سبب لذتبخشتر شدن زندگی میشود.
این کتاب به کودکان میآموزد که هرچند دوست داشتن و بازی کردن با دوستان بسیار لذتبخش است، اما خانواده مهمترین پناهگاه آنهاست. خانه، جایی است که میتوانند در آن احساس امنیت و آرامش کنند.